Maria Konopnicka kojarzy się przede wszystkim z Rotą, patriotyczną pieśnią niemalże o randze hymnu narodowego, która pomagała naszemu Polakom zachować tożsamość narodową w ciężkich czasach rozbiorów, wojen i okupacji. Obecnie poetka ceniona jest bardzo przez koła konserwatywno-narodowe.

Sławiąc dokonania Konopnickiej, zapomina się o tym, iż była przede wszystkim kobietą, uwikłaną w wyjątkowo skomplikowaną sytuację życiową. Jawi się jako kobieta wyzwolona, niestroniąca od wolnych związków ze znacznie młodszymi mężczyznami, a w czasach, w jakich przyszło jej żyć środowiska katolickie uznawały jej twórczość za bardzo szkodliwą i wymierzoną nie tylko w Kościół, ale w chrześcijaństwo i polskość.

Niniejsza publikacja nie zajmuje się autorką Naszej szkapy jako pisarką, czy poetką, ale przedstawia ją jako kobietę uwikłaną w skomplikowane związki emocjonalne oraz borykającą się z problemami życia codziennego.

"Miłosierdzie gminy" jest oskarżycielską nowelą, która wini mieszkańców szwajcarskiej gminy Hottingen za ich "miłosierdzie". No, właśnie, miłosierdzie. Pod płaszczykiem miłosierdzia i dbania o ludzi zarząd gminy organizuje licytacje, na której sprzedawani są ludzie starzy, schorowani, często niezdolni do pracy. Jednakże ta aukcja odbywa się zupełnie inaczej. Przyjmowane są jedynie ceny, które są niższe, a nie wyższe od początkowej kwoty.Nowela M. Konopnickiej daje wiele materiału do refleksji - przede wszystkim chodzi o wykorzystywanie starszych ludzi do ciężkiej pracy, chytrość i pozorną dbałość urzędników o miejscową ludność.

Wzruszające dzieje sierotki Marysi i historia walki ubogiego chłopa Skrobka z ugorem - oba te główne wątki książki splotła poetka z baśniową wędrówką krasnoludków, istot sprzyjających dobrym poczynaniom i szlachetnym zamiarom.